INTEGRACJA SENSORYCZNA

Terapia dostarcza Dziecku, podczas aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców sensorycznych, które wywołują stopniową poprawę integracji bodźców docierających do Dziecka z otoczenia, jak i z wnętrza jego ciała. Polega na ćwiczeniach ruchowych stymulujących układy zmysłów. Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, równoważnie, a także materiały o zróżnicowanej fakturze do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji węchowej, wzrokowej, smakowej.

Integracja sensoryczna ma na celu poprawę jakości przesyłania i organizacji informacji odbieranych przez różne jego zmysły Dziecka.
Kwalifikacja Dziecka do terapii odbywa się na podstawie specjalistycznej diagnozy.

Wskazaniami do diagnozy są między innymi:

• opóźnienia i zaburzenia rozwoju mowy
• trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem - trudności z rozpoznawaniem liter, cyfr, mylenie, odwracanie liter, pismo lustrzane, przekręcanie sylab, wyrazów, czytanie od końca wyrazów
• nieprawidłowy chwyt kredki, długopisu, kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem
• trudności z utrzymaniem głowy (podczas dłuższego siedzenia) w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku
• problemy ze rozróżnianiem części i stron ciała
• trudności z samodzielnym jedzeniem, piciem lub przełykaniem pokarmów
• częste potykanie się o „własne nogi”
• wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem lub wcale np. ubieranie się, zapinanie guzików, sznurowanie butów
• nadmierna ruchliwość
• utrudniona orientacja w otoczeniu - dziecko czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zapamiętać otoczenie
• zaburzenia napięcia mięśniowego - wzmożone lub obniżone np. szybka męczliwość podczas pisania
• lęk przed upadkiem lub wysokością - wchodząc po schodach lub schodząc częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi
• brak naturalnej potrzeby podejmowania aktywności ruchowej np. niechęć do karuzeli i huśtawek na placu zabaw, do zabaw skocznych
• niewspółmierną reakcję do siły bodźca na nagłe dotknięcie albo lekkie popchnięcie z tyłu dziecko reaguje piskiem lub płaczem
• problemy z odbijaniem, rzucaniem, łapaniem piłki
• problemy z uczeniem się nowych aktywności ruchowych
• nadwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko zwraca szczególną uwagę na zapachy, które wywołują jego niepokój.
• nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany czy ludzi
• zaburzoną orientację - podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać
• problemy z koncentracją uwagi - trudności w skupieniu uwagi nad zadaniem, z wysłuchaniem polecenia. Trudności z współpracą z dorosłym lub współdziałania z innymi dziećmi;
• problemy emocjonalne
• podwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko lubi kręcić się intensywnie i bardzo długo na karuzeli